Hatice’nin bebeğine henüz bir isim verilmese de ilk evi yol kenarındaki çadırdır.
Cuma gecesi Fas’ı vuran yıkıcı sarsıntılardan sadece birkaç dakika önce doğmuştu.
Anne ve bebeği depremden yara almadan kurtulsa da Marakeş’teki hastaneden tahliye edildi. Hızlı bir kontrolün ardından doğumdan sadece üç saat sonra ayrılmaları istendi.
Hatice, “Artçı sarsıntı korkusundan dolayı bize gitmemiz gerektiğini söylediler” diyor.
Cumartesi sabahı erken saatlerde Hatice ve eşi, Marakeş’e 65 kilometre uzaklıktaki Atlas Dağları’nda bulunan Taddart’taki evlerine taksiyle gitmek istedi.
Ancak dışarı çıktıklarında heyelan nedeniyle yolların trafiğe kapatıldığını gördüler. Böylece Asni köyüne kadar gidebildiler.
Aile o günden bu yana yol kenarındaki çadırda kalıyor.
Branda altında güneşten korunmaya çalışan Hatice, bebeğini kucağına alarak, “Yetkililerden herhangi bir yardım alamadım” diyor.
“Başımızı örtecek bir şeyimiz olsun diye bu köydeki insanlardan battaniye istedik.”
Derme çatma bir çadır yapmayı başardılar. Hatice, bebeğinin giydiği dışında hiçbir kıyafetinin olmadığını söyleyerek, “Bizim sadece Allah’ımız var” diyor. o ekler.
Memleketlerinden gelen arkadaşları, aileye evlerinin ağır hasar gördüğünü, ne zaman kalacak uygun bir yer bulabileceklerine dair hiçbir fikirleri olmadığını söyledi.
